quantuluscumque
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
Latin > English (Lewis & Short)
quantŭlus-cumque: (or-cunque), ăcumque, umcumque, adj.,
I however small, how little soever (class.): de hac meā, quantulacumque est, facultate quaeritis, Cic. de Or. 1, 30, 135: adfectus quantulicumque sunt, Sen. Ep. 85, 8: occasio, Juv. 13, 183: umor, Col. 2, 11, 7. — Neutr. as subst.: quantŭlumcumque, however small, however insignificant a thing: quicumque eramus, et quantulumcumque dicebamus, Cic. Or. 30, 106.— Separated: quantulum id cumque est, Cic. de Or. 2, 23, 97. — With gen.: quantulumcunque aquae vel ciborum inest, Col. 8, 9.— Adv.: quantŭlumcun-quē, in however small a degree: spem ejus, quae quantulumcunque restabat, comminuit, Val. Max. 1, 5, 6.
Latin > French (Gaffiot 2016)
quantŭluscumquĕ¹² (-cunquĕ), -ăcumquĕ, -umcumquĕ,
1 relat., qq. petit que, si petit que [avec ind.] : Cic. de Or. 1, 135 ; 2, 97 || n. pris advt, si peu que : quantulumcumque dicebamus Cic. Or. 106, si faible que fût notre talent oratoire
2 indéf., n. pris advt, en quantité si faible que ce soit : Val. Max. 1, 5, 6.
