Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

flaccesco

From LSJ
Revision as of 09:11, 15 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (3_6)

Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance

Hippocrates

Latin > English (Lewis & Short)

flaccesco: (ante-class. also flaccisco), flaccŭi, 3,
I v. inch. n., to wilt, wither, dry up (cf. tabesco).
I Lit.: faeniculum cum legeris, sub tecto exponito, dum flaccescat, Col. 12, 7, 4: flaccescente fronde, Vitr. 2, 9, 2: stercus cum flaccuit, Varr. R. R. 1, 13, 4. —
II Trop., to become faint or feeble, to droop, languish: flucti flacciscunt, silescunt venti, Pac. ap. Non. 488, 15 (Trag. Rel. v. 77 ed. Rib.): flaccescebat oratio, * Cic. Brut. 24, 93: flaccescentes voluptates, Arn. 4, 142: ad numerum cymbalorum mollita indignatione flaccescunt, i. e. become mild, softened, id. 7, 237.

Latin > French (Gaffiot 2016)

flaccēscō (-cīscō Pacuv. 77 ), ĕre, intr., devenir mou, se faner, se dessécher : Col. Rust. 12, 7, 4 ; Vitr. Arch. 2, 9, 2 || [fig.] devenir languissant, perdre son énergie : flucti flacciscunt Pacuv. 77, les flots s’affaissent ; flaccescebat oratio Cic. Br. 93, le discours s’affaissait (devenait languissant).

Latin > German (Georges)

flaccēsco (flaccīsco), ere (Inch. v. flacceo), I) welk-, schlapp werden, dum flaccescat (feniculum), Col. 12, 7, 4: flaccescente fronde, Vitr. 2, 9, 2. – Varro r. r. 1, 13, 4 liest Keil (Observv. crit. in Cat. et Varro de r. r. libros p. 46) mit Scaliger quod enim confracuit. – II) ermatten, erschlaffen, interea loci flucti flacciscunt, Pacuv. tr. 77: flaccescebat oratio, Cic.: flaccescentes voluptates, Arnob.