ἐκριζόω

English (LSJ)

   A root out, LXX Je.1.10, al., Aesop.179, Ev.Matt.13.29 :—Pass., LXX Wi.4.4, Babr.36.8, etc.; ἁρπασθεῖσα ὑπὸ τοῦ δαίμονος ἐξεριζώθη IG12(7).405.24 (Amorgos) ; in a form of execration, ἐκριζωθήσεται πανγενεί ib.3.1424.

German (Pape)

[Seite 778] entwurzeln, N. T. u. Sp.; ἐξεριζώθη Babr. 36, 8; aus der Wurzel hervortreiben, Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐκριζόω: ἐκριζώνω, Εὐαγγ. κ. Ματθ. ιγ΄, 29, Achmes Ὀνειρ. 202. 206: - Παθ., Βαβρ. 36. 8, κτλ.· ἐν εἴδει κατάρας, ἐκριζωθήσεται πανγενεὶ Συλλ. Ἐπιγρ. 916. 8. ΙΙ. παράγω ἐκ τῆς ῥίζης, Παλλάδ. Λαυσ. σ. 7.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
ao. Pass. ἐξεριζώθην pour ἐξερριζώθην;
déraciner.
Étymologie: ἐκ, ῥιζόω.

Spanish (DGE)

A tr.
I arrancar de raíz, desarraigar ζιζάνια Eu.Matt.13.29, τρίχας Steph.in Hp.Progn.226.28, en v. pas., de árboles ὥσπερ δένδρον ... ὑπὸ τοῦ πνεύμ[ατο] ς ἐκριζωθέν SIG 889.9 (Arcesine III d.C.), cf. Eu.Luc.17.6, Babr.36.8, Aesop.239.2, de los retoños, LXX Sap.4.4, de las mieses PMasp.87.9 (VI d.C.), de la hierba Gp.3.5.8
•arrancar de sus goznes τὴν θύραν Cyr.S.V.Euthym.17
•fig. arrancar, separar πολλοὺς ... ἀπὸ τῆς πίστεως Herm.Mand.9.9.
II p. ext.
1 erradicar, extirpar τὴν ἁμαρτίαν T.Aser.1.7, τὸ κακόν T.Aser.4.2, en v. pas. ἁμαρτία Thphl.Ant.Autol.3.15.
2 destruir, arrasar una ciudad, LXX 1Ma.5.51, θεμέλια LXX Si.3.9, (τὰς βασιλείας) Origenes Hom.1.9 in Ier., en uso abs. οὐ χρείαν ... εἶχεν ἐκριζούντων λόγων no tenía necesidad de palabras destructivas Origenes Hom.1.9 in Ier.
•destruir, arruinar, aniquilar personas ζῆλος καὶ ἔρις ... ἔθνη μεγάλα ἐξερίζωσεν 1Ep.Clem.6.4, en v. pas. ἐκριζωθήσεται παγγενεί será aniquilado con todos los suyos, IG 2².13209.9 (III d.C.), ὑπὸ τοῦ δαίμονος IG 12(7).405.25 (Amorgos).
B intr. en v. med. arruinarse, destruirse ἄνθρωποι τί μάτην ὑψούμενοι ἐκριζοῦσθε; Orac.Sib.Fr.3.21.

English (Strong)

from ἐκ and ῥιζόω; to uproot: pluck up by the root, root up.