βραχυκέφαλος
From LSJ
οἱ βάρβαροι γὰρ ἄνδρας ἡγοῦνται μόνους τοὺς πλεῖστα δυναμένους καταφαγεῖν καὶ πιεῖν → for great feeders and heavy drinkers are alone esteemed as men by the barbarians
English (LSJ)
ὁ, a
A fish, Xenocr.19.
German (Pape)
[Seite 462] Kurzkopf, ein Fisch, Xenocr.
Greek (Liddell-Scott)
βρᾰχῠκέφαλος: ὁ, ὁ ἔχων βραχεῖαν κεφαλήν, εἴδος ἰχθύος, Ξενοκρ. Ἐνύδρ. (Φαβρικ. 9. 457).
Spanish (DGE)
-ον
de cabeza corta Σκορπίου οἱ ἔχοντες ζῴδιόν εἰσι βραχυκέφαλοι Cat.Cod.Astr.11(2).137.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α βραχυκέφαλος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που παρουσιάζει βραχυκεφαλία
αρχ.
το αρσ. ως ουσ. είδος ψαριού με μικρό κεφάλι.
