χωματένιος

ἑωλοκρασίαν τινά μου τῆς πονηρίας κατασκεδάσας → having discharged the stale dregs of his rascality over me

Greek Monolingual

-α, -ο, Ν
1. αποτελούμενος από χώμα
2. πήλινος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χώμα, -ατος + κατάλ. -ένιος (πρβλ. μαρμαρ-ένιος)].