βακχιώτης
From LSJ
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
German (Pape)
[Seite 427] ὁ, = βακχευτής, Soph. O. C. 683, vor Herm. βακχειώτης.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui se livre à des transports bachiques.
Étymologie: Βάκχιος.
