ἀποδοτέον
Σοφῷ παρ' ἀνδρὶ (Σοφοῦ παρ' ἀνδρὸς) πρῶτος εὑρέθη λόγος → Apud sapientem inventa est ratio primitus → Bei einem weisen Mann fand man zuerst Vernunft
English (LSJ)
A one must give to another as his due, Arist.EN 1163a8, b20; one must refer, assign, τίτινι Pl.R.452a, etc. 2 one must describe, represent, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὤν . . ἀ. ib.379a. 3 one must explain, interpret, Sch.Pi.N.5.25. 4 one must allow, permit, Jul.Or.2.73c. II -δοτέος, α, ον, to bereferred, ascribed, assigned, Pl.R.456b; ἕτερος ἄν εἴη ὁρισμὸς -τέος Arist.Top.142a1. -δοτήρ, ῆρος, ὁ, a giver back, repayer, Epich.116.
Greek (Liddell-Scott)
ἀποδοτέον: ῥημ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἀποδώσῃ, νὰ δώσῃ ὀπίσω ὡς ὀφειλόμενον, ὀφείλοντα γὰρ ἀποδοτέον Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 8. 14, 9., 9. 2, 3· πρέπει τις νὰ ἀναφέρῃ, νὰ ἀποδώσῃ, τί τινι Πλάτ. Πολ. 452Α, κτλ. 2) πρέπει τις νὰ περιγράψῃ, νὰ παραστήσῃ, οἷος τυγχάνει ὁ θεὸς ὢν... ἀποδοτέον Πλάτ. Πολ. 379Α. ΙΙ. ἀποδοτέος, έα, έον, ὅστις πρέπει ν’ ἀποδοθῇ, αὐτόθι 456Β, Ἀριστ. Τοπ. 6. 4, 8.
