ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
| Full diacritics: ἐπανδιπλάζω | Medium diacritics: ἐπανδιπλάζω | Low diacritics: επανδιπλάζω | Capitals: ΕΠΑΝΔΙΠΛΑΖΩ |
| Transliteration A: epandiplázō | Transliteration B: epandiplazō | Transliteration C: epandiplazo | Beta Code: e)pandipla/zw |
poet. for ἐπαναδιπλάζω (q.v.).
ἐπανδιπλάζω: ποιητ. ἀντὶ ἐπαναδιπλάζω.
interroger une seconde fois, de nouveau.
Étymologie: poét. p. *ἐπαναδιπλάζω, de ἐπί, ἀνά, διπλάζω.
