κοιλόω

English (LSJ)

   A hollow out, in Pass., κεκοιλωμένον ἔδαφος Dsc.3.48; τὰ κεκοιλωμένα τῆς πέτρας D.S.3.13.

German (Pape)

[Seite 1467] hohl machen, aushöhlen, Diosc.

Greek (Liddell-Scott)

κοιλόω: διακοιλαίνω, κοῖλον ποιῶ, Διοσκ. 2. 199.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
creuser.
Étymologie: κοῖλος.