κεκλέαται

English (LSJ)

κεκλήατο,

   A v. καλέω:—κέκλετο, v. κέλομαι. κέκληγα, part. κεκληγώς, v. κλάζω. κεκλίᾰται, κεκλῐμένος, κέκλῐτο, v. κλίνω. κέκλομαι, κεκλόμενος, v. κέλομαι. κέκλῠθι, κεκλῠτε, v. κλύω.

Greek (Liddell-Scott)

κεκλέᾰται: κεκλήατο, ἴδε ἐν λέξ. καλέω·‒ κέκλετο, ἴδε ἐν λέξ. κέλομαι.

French (Bailly abrégé)

3ᵉ pl. pf. Pass. ion. de καλέω.

Greek Monotonic

κεκλέᾰται: Ιων. γʹ πληθ. παρακ. Παθ. του καλέω.