Βριτόμαρτις
μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν → lead us not into temptation
English (LSJ)
ἡ, acc.
A -ιν SIG527.29 (Dreros, iii B. C.; where B. is distd. fr. Artemis), name of Artemis in Crete, = virgo dulcis, acc. to Solin. 11.8(but a nymph in Call.Dian.190): gen. -εως, Str.10.4.14; -ιδος, EM214.23:—hence Βρῐτομάρτια, τά, festival at Delos, IG11 (2).145.34. (Derived from βρίτον, = ἀγαθόν, acc. to EM214.29.)
Greek (Liddell-Scott)
Βρῑτόμαρτις: ἡ, ὄνομα τῆς Ἀρτέμιδος ἐν Κρήτῃ, virgo dulcis, κατὰ Σωλῖν.· γεν. -εως Στραβ. 479, Καλ. Ἄρ. 190. Παυσ. 3, 14.
Spanish (DGE)
-ιδος, ἡ
• Alolema(s): cret. Βριτόμαρπις ICr.1.7.4 (Quersoneso II a.C.)
• Morfología: [sg. ac. Βριτόμαρτιν Call.Dian.190, Ant.Lib.40, dat. Βριτόμαρπι ICr.l.c.]
mit. Britomartis diosa cret., hija de Zeus y Carme, identificada con Ártemis o con Hécate, Call.l.c., Neanth.14, Rhodiaka 2.5, ICr.l.c., ICr.1.18.9c.7 (todas II a.C.), Str.10.4.12, D.S.5.76, Paus.2.30.3, 3.14.2, 9.40.3, Sch.Ar.Ra.1356, Sch.E.Hipp.146, Nonn.D.33.333, 343, Ant.Lib.l.c.
•llamada en Egina Ἀφαία Paus.2.30.3, Ant.Lib.l.c.
