ἐξαπιναῖος

German (Pape)

[Seite 870] α, ον, auch 2. E., Hippocr., Pol. 26, 6, 1, plötzlich, unvermuthet; πολεμίων ἐφόδους κρυφαίας καὶ ἐξαπιναίας Xen. Hier. 10, 6; Sp. – Adv., Thuc. 1, 117 u. öfter; Xen. u. A.

French (Bailly abrégé)

α ou ος, ον :
soudain, subit.
Étymologie: ἐξαπίνης.

Greek Monolingual

ἐξαπίναιος, -α, -ον και ἐξαπιναῑος, -α, -ον και ἐξαπίναῑος, -ον (Α) εξαπίνης
αιφνίδιος, ξαφνικός («ἐξαπιναίαις συμφοραῑς», Δίων Κάσσ.).
επίρρ...
ἐξαπιναίως
αιφνίδια, ξαφνικά.