ὀφλεῖν

From LSJ
Revision as of 00:44, 31 December 2018 by Spiros (talk | contribs) (5)

Ζῆν ἡδέως οὐκ ἔστιν ἀργὸν καὶ κακόν → Non est, inerst et malus ut vivat suaviter → Ein fauler Schwächling lebt unmöglich angenehm

Menander, Monostichoi, 201

German (Pape)

[Seite 426] aor. zu ὀφλισκάνω, das praes. ὀφλέω ist zw.

Greek (Liddell-Scott)

ὀφλεῖν: «ὀφείλειν ἐκ καταδίκης» Ἡσύχ., ἴδε ἐν λέξει ὀφλισκάνω.

French (Bailly abrégé)

inf. ao.2 de ὀφλισκάνω.

Greek Monotonic

ὀφλεῖν: απαρ. αορ. βʹ του ὀφλισκάνω.