Πανδίων
From LSJ
αὐτῇ τῇ ψυχῇ αὐτὴν τὴν ψυχὴν θεωροῦντα ἐξαίφνης ἀποθανόντος ἑκάστου → beholding with very soul the very soul of each immediately upon his death
French (Bailly abrégé)
ονος (ὁ) :
Pandion, roi d’Athènes, père d’Éréchthée, de Procné et de Philomèle.
English (Autenrieth)
a Greek, Il. 12.372†.
Greek Monolingual
-ονος, ό, Α
1. μυθικός βασιλιάς της Αθήνας, γιος του Εριχθονίου
2. άλλος μεταγενέστερος μυθικός βασιλιάς της Αθήνας, γιος του Κέκροπος.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το όν. συνδέεται πιθ. με το επίθ. πανδίος].
