αἰνικτήριος

English (LSJ)

ον, known from the Adv. ίως

   A in riddles, A.Pr. 949.

Greek (Liddell-Scott)

αἰνικτήριος: -ον, λέξις γνωστὴ ἐκ τοῦ ἐπιρρ. -ίως, αἰνιγματωδῶς, Αἰσχύλ. Πρ. 949.

Greek Monotonic

αἰνικτήριος: -ον, λέξη γνωστή από το επίρρ. -ίως, αινιγματικός, σε Αισχύλ.