absurditas

Latin > English (Lewis & Short)

absurdĭtas: ātis, f. absurdus,
I dissonance, incongruity, absurdity, (late Lat.), Claud. Mam. 3, 11; cf. Prisc. Op. Min. 102 Lindemann.

Latin > French (Gaffiot 2016)

absurdĭtās, ātis, f., discordance : Prisc. Vers. Æn. 7, 152 || absurdité : Eccl.

Latin > German (Georges)

absurditās, ātis, f. (absurdus), I) der widrige Klang, Mißklang, soni, Prisc. part. XII. vers. Aen. 7, 152. – II) übtr., die Ungereimtheit, Augustin. ep. 89, 5; 137, 6 u.a. Eccl.