Ἡσίοδος
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
English (LSJ)
ὁ, Hesiod, Pi.I.6(5).67, etc.; Aeol. Αἰσ-EM452.37:— Adj. Ἡσιόδειος, α, ον, Pl.Lg.658d, Plu.2.657d.
Greek (Liddell-Scott)
Ἡσίοδος: ὁ, ἐν Βοιωτ. ἐπιγραφ. Εἱσίοδος, ἴδε Ahr. D. D. σ. 152.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
Hésiode, poète grec.
English (Slater)
Ἡσῐοδος the poet. Λάμπων δὲ μελέταν ἔργοις ὀπάζων Ἡσιόδου μάλα τιμᾷ τοῦτ' ἔπος (cf. Hes., Op. 412, μελέτη δέ τε ἔργον ὀφέλλει) (I. 6.67)
Russian (Dvoretsky)
Ἡσίοδος: ὁ Гесиод (родом из Аскры в Беотии, эпический поэт IX в. до н. э., автор Ἔργα καὶ Ἡμέραι, Θεογονία, Ἀσπὶς Ἡρακλέους и др.).
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: PN (Pi.)
Derivatives: Ησιόδειος (Pl.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Solmsen Unt. supposed a governing compound to ἵημι *Ϝοδήν start a song. See on αὑδή; further Knecht Τερψίμβροτος 48f. (See also P.-W. s. Hesiod 1168); also (diff.) Schwyzer 443 n. 6 . - On Lesb. Αἰσίοδος (EM 452, 37) s. Schwyzer 185 Zus. 3.
