τύφοι

Greek Monolingual

Α
(κατά τον Ησύχ.) «σφῆνες».
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. τύφοι (< θύφοι, με ανομοίωση τών δασέων) ανάγεται σε ΙΕ ρίζα d^hub^h- και συνδέεται με τα: μέσο γερμ. dovel, γερμ. Dobel, αγγλ. dowel «στέλεχος, σφήνα»].