Ἐτέοκλος

Wikipedia EN

In Greek mythology, Eteocles (/ɪˈtiːəkliːz/; Ancient Greek: Ἐτεοκλῆς means "true glory"[1]) was a king of Orchomenus. The local tradition concerning him is preserved in Pausanias' Description of Greece, and runs as follows.

Eteocles was the son of Andreus (himself son of the river-god Peneus) and Euippe, daughter of Leucon, and successor to his father's throne. Alternately, he was called son of the river god Cephissus (hence referred to by the patronymic Cephisiades in some poetical texts according to Pausanias).

He was credited with having founded two tribes (phylae), one of which received the name Cephisias after his possible father, and the other one was named after himself. He assigned a little of his land to Almus, son of Sisyphus, who was believed to have given his name to the village Olmonas ("Almones" was the alleged original form of its name). Eteocles was also said to have been the first to offer sacrifices to the Charites, and to have recognized three as the true number of the goddesses.[2]

The mythological connection between Eteocles and the Charites is confirmed by the account of Theocritus, who refers to the Charites as "divine daughters of Eteocles".[3] Strabo also credits Eteocles with founding the temple of the Charites, and mentions that Eteocles "was the first to display both wealth and power; for he honored these goddesses either because he was successful in receiving graces, or in giving them, or both."[4]

Wikipedia EL

Στην ελληνική μυθολογία ο Ετέοκλος ή Ετεοκλής (δεν πρέπει να συγχέεται με τον γνωστότερο Ετεοκλή του θηβαϊκού κύκλου, αδελφό του Πολυνείκη) ήταν Βοιωτός, βασιλιάς του Ορχομενού, γιος του Ανδρέως και εγγονός του Πηνειού. Μητέρα του Ετεόκλου ήταν η Ευίππη, κόρη του Λεύκωνα. Υπήρχε ωστόσο η φήμη ότι ο Ετέοκλος ήταν γιος του Κηφισού (του ποτάμιου θεού του Βοιωτικού Κηφισού), γι' αυτό και σε κάποια έπη ονομαζόταν «Κηφισιάδης».

Οι Βοιωτοί πίστευαν ότι ο Ετέοκλος ήταν ο πρώτος που θυσίασε στις Χάριτες και καθόρισε τον αριθμό τους σε τρεις (Ευφροσύνη, Αγλαΐα και Θάλεια). Μετά τον θάνατο του Ετεόκλου, η βασιλεία του Ορχομενού περιήλθε στη γενιά του Άλμου (συγκεκριμένα στον γαμπρό του, τον Φλεγύα), καθώς ο Ετέοκλος είχε πεθάνει άτεκνος. Ο Ετέοκλος και ο πατέρας του αναφέρονται και σε χεττιτικές επιγραφές τις οποίες αποκρυπτογράφησε ο Forrer.

French (Bailly abrégé)

ου (ὁ) :
Étéoclos, un des Sept devant Thèbes.
Étymologie: ἐτεός, κλέος.

Russian (Dvoretsky)

Ἐτέοκλος: ὁ (не смеш. с Ἐτεοκλῆς) Этеокл (сын Ифия, один из «семерых против Фив») Trag.