coil

English > Greek (Woodhouse)

subs.

V. πλεκτή, ἡ, σπεῖρα, ἡ, σπείραμα, τό, περίβολος, ὁ, Ar. and V. πλεκτάνη, ἡ.

Having many coils, adj.: V. πολύπλοκος.

v. trans.

Twine: P. and V. πλέκειν, V. ἑλίσσειν, εἱλίσσειν.

V. intrans. V. ἑλίσσεσθαι (also Plat. but rare P.), εἱλίσσεσθαι; see wind.

Coil round: P. περιελίσσειν (τι περί τι) (Xen.).

Coil (oneself) round: P. περιελίσσεσθαι (περί) (acc. or absol.) (Plat.), περιπτύσσεσθαι (absol.) (Plat.).