ὑπεικτέον

ἔργοισι χρηστός, οὐ λόγοις ἔφυν μόνον → a friend in deeds, and not in words alone

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: ὑπεικτέον	Medium diacritics: ὑπεικτέον	Low diacritics: υπεικτέον	Capitals: ΥΠΕΙΚΤΕΟΝ
Transliteration A: hypeiktéon	Transliteration B: hypeikteon	Transliteration C: ypeikteon	Beta Code: u(peikte/on

English (LSJ)

A one must give way or yield, S.Aj.668, Pl.Cri.51b.

[Seite 1184] adj. verh. von ὑπείκω, man muß oder darf weichen, nachgeben; Soph. Ai. 653; Plat. Crit. 57 b, neben ἀναχωρητέον.

ὑπεικτέον: ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ ὑπείκω, πρέπει τις νὰ ὑποχωρήσῃ, νὰ ἐνδώσῃ, Σοφ. Αἴ. 668, Πλάτ. Κρίτ. 51Β.

ὑπεικτέον: ρημ. επίθ., αυτο στο οποίο κάποιος πρέπει να ενδώσει, υποταχθεί, σε Σοφ., Πλάτ.