φοβερῶς
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
French (Bailly abrégé)
adv.
d’une manière effrayante;
Cp. φοβερώτερον, Sp. φοβερώτατα.
Étymologie: φοβερός.
Russian (Dvoretsky)
φοβερῶς: страшно, грозно, ужасно Xen.: φ. ὀνομάσαι Lys. наговорить страшных слов.
