γελοιαστικός
From LSJ
πρῶτον μὲν οὖν ὄστρεια παρὰ Νηρεῖ τινι ἰδὼν γέροντι φυκί ἠμφιεσμένα ἔλαβον ἐχίνους τ' ἐστὶ γὰρ προοίμιον δείπνου χαριέντως ταῦτα πεπρυτανευμένου → So first I spotted oysters wrapped in seaweed at the shop of some old Nereus, and sea urchins, which I bought; these were the appetizers for a delightfully managed dinner
English (LSJ)
ή, όν,
A mirth-provoking, Eust.1837.8.
German (Pape)
[Seite 479] spaßhaft, Eustath.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
cómico, divertido τὸ γ. τοῦ Ἴρου καὶ τοῦ ξείνου ἐπεισόδιον Eust.1837.8.
Greek Monolingual
γελοιαστικός, -ή, -όν (Μ) γελοιάζω
αυτός που προκαλεί γέλια, ο αστείος.