μονοκέρως
From LSJ
ἐβόα καὶ βαρβαρικῶς καὶ Ἑλληνικῶς → shouted out both in Persian and Greek, shouted out in the barbarian tongue and in Greek
English (LSJ)
ων, gen. ω Plu.Per.6:— A with but one horn, Arist.HA499b19, Orph.Fr. 273: pl. μονο-κέρατα, Arist.HA499b18, PA663a22:—poet. μουνόκερος, ον, Archil.181. II Subst. μονόκερως, ωτος, ὁ, wild ox, LXX Ps. 21(22).21, 28(29).6.
French (Bailly abrégé)
1ως, ων ; gén. ω ; pl. μονοκέρατα;
qui n’a qu’une corne.
Étymologie: μόνος, κέρας.
2ωτος (ὁ) :
licorne.
Étymologie: μονοκέρως¹.
