ἐγερτέον

English (LSJ)

   A one must raise, E.Rh.690.

Greek (Liddell-Scott)

ἐγερτέον: ῥηματ. ἐπίθ., πρέπει τις νὰ ἐγείρῃ, Εὐρ. Ρῆσ. 690.

Spanish (DGE)

1 fig. hay que levantar c. obj. concr. ἢ βοὴν ἐ.; E.Rh.690.
2 gram. hay que elevar el tono de una sílaba para convertirlo en agudo τὴν «τοι» συλλαβὴν ἐ. Hdn.Gr.2.155.

Greek Monotonic

ἐγερτέον: ρημ. επίθ. του ἐγείρω, αυτό που πρέπει κάποιος να εγείρει, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

ἐγερτέον: adj. verb. к ἐγείρω.