κεῖται μὲν γαίῃ φθίμενον δέμας, ἡ δὲ δοθεῖσα ψυχή μοι ναίει δώματ' ἐπουράνια → my body lies mouldering in the ground, but the soul entrusted to me dwells in heavenly abodes
ἰλλώπτω (Α)·. ιλλωπίζω.[ΕΤΥΜΟΛ. < ἰλλός + -ώπτω (πρβλ. ηρ-ώπτω, σκ-ώπτω)].