κτηματίας

Greek Monolingual

και χτηματίας, ο
κάτοχος μεγάλης ακίνητης, ιδίως αγροτικής, περιουσίας, ο οποίος συνήθως ζει από τα εισοδήματά της.
[ΕΤΥΜΟΛ. < κτῆμα, -ατος + κατάλ. -ίας (πρβλ. αισθηματ-ίας, εισοδηματ-ίας). Η λ. μαρτυρείται από το 1831 στον Αλ. Σούτσο].