παραιβασία
From LSJ
δι' ἐρημίας πολεμίων πορευόμενος → he marched on without finding any enemy, his route lay through a country bare of enemies
German (Pape)
[Seite 479] ἡ, poet. st. παραβασία, = παράβασις, Übertretung, Vergehen; Hes. Th. 220; Aesch. Spt. 725; sp. D., wie Qu. Sm. 13, 382, παραιβασίῃσι νόοιο.
Russian (Dvoretsky)
παραιβᾰσία: ион. παραιβασίη ἡ нарушение, прегрешение Hes.
