Ἀραβικός
ῥεῖα δ' ἀρίζηλον μινύθει καὶ ἄδηλον ἀέξει, ῥεῖα δέ τ' ἰθύνει σκολιὸν καὶ ἀγήνορα κάρφει → easily he humbles the proud and raises the obscure, and easily he straightens the crooked and blasts the proud (Hesiod, Works and Days 6-8)
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
d’Arabie ou d’Arabe, arabique.
Étymologie: Ἄραψ.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
arábigo, árabe, de Arabia ἡ Ἀ. θάλασσα el mar de Arabia St.Byz.s.u. Βραχία, ὁ Ἀ. κόλπος el golfo Arábigo Arist.Mu.393b29, Plu.Ant.69, D.C.51.7.1, Ptol.Geog.4.7.10
•ἀραβικῷ χαρακτῆρι con un hierro árabe de una camella PGen.29.8, cf. 30.9 (ambos II d.C.), θεός SEG 32.1540 (Gerasa, imper.)
•apel. de Septimio Severo FD 4.329 (II d.C.), Ἀραβικά obra del historiador Uranio, St.Byz.s.u. Σῆρες, Ἀραβικὴ πνοή· ἡ τυφωνική Hsch.
Russian (Dvoretsky)
Ἀρᾰβικός: аравийский, арабский Arst., Plut.
