Ἀραβικός
καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων, καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ → and potter is ill-disposed to potter, and carpenter to carpenter, and the beggar is envious of the beggar, the singer of the singer
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
d'Arabie ou d'Arabe, arabique.
Étymologie: Ἄραψ.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
arábigo, árabe, de Arabia ἡ Ἀραβικὴ θάλασσα = el mar de Arabia St.Byz.s.u. Βραχία, ὁ Ἀραβικὸς κόλπος = el golfo Arábigo Arist.Mu.393b29, Plu.Ant.69, D.C.51.7.1, Ptol.Geog.4.7.10
•ἀραβικῷ χαρακτῆρι = con un hierro árabe de una camella PGen.29.8, cf. 30.9 (ambos II d.C.), θεός SEG 32.1540 (Gerasa, imper.)
•apel. de Septimio Severo FD 4.329 (II d.C.), Ἀραβικά obra del historiador Uranio, St.Byz.s.u. Σῆρες, Ἀραβικὴ πνοή· ἡ τυφωνική Hsch.
Russian (Dvoretsky)
Ἀρᾰβικός: аравийский, арабский Arst., Plut.
