ψάκαλος
From LSJ
κακοὶ μάρτυρες ἀνθρώποισιν ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων → eyes and ears are poor witnesses for men if their souls do not understand the language (Heraclitus Phil.: Fr. B 107; Testimonia: Fragment 16, line 6)
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
petit nouveau-né d’un animal.
Étymologie: cf. ψακάς.
Greek Monolingual
ὁ, Α
ψάκαλον.
[ΕΤΥΜΟΛ. Παρλλ. τ. του ψάκαλον].
Russian (Dvoretsky)
ψάκαλος: ὁ детеныш (ср. ψακαλοῦχος).