δικαιάδικος

English (LSJ)

[ᾰ], ὁ, A one neither just nor unjust, Ph.2.346.

German (Pape)

[Seite 626] ὁ, der nicht gerecht u. nicht ungerecht ist, Philo.

Greek (Liddell-Scott)

δῐκαιάδικος: ὁ, οὔτε δίκαιος οὔτε ἄδικος, Φίλων 2. 346.

Spanish (DGE)

-ον
que está entre la justicia y la injusticia εἰσὶ γὰρ εὐπάρυφοί τινες ἡμιμόχθηροι, δικαιάδικοι de los jueces corruptos, Ph.2.346.