ἐκβιαστής
From LSJ
ἄμεινον γὰρ ἑαυτῷ φυλάττειν τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἑτέρων ἀφαιρεῖσθαι → for it is better to guard one's own freedom than to deprive another of his
English (LSJ)
οῦ, ὁ, A exactor, oppressor, Aq.,Thd.Pr.6.7.
Spanish (DGE)
-οῦ que obliga o actúa con violencia Aq., Thd.Pr.6.7.
Greek Monolingual
ο (θηλ. εκβιάστρια, η) (Α ἐκβιαστής)
νεοελλ.
1. αυτός που επιδιώκει ή πετυχαίνει κάτι με εκβιασμό
2. αυτός που παίρνει χρήματα με εκβιασμό.
