ἐπέπιθμεν
From LSJ
καὶ ὑποθέμενος κατὰ τῆς κεφαλῆς φέρειν τὰς πληγάς, ὡς ἐν ἐκείνῃ τοῦ τε κακοῦ τοῦ πρὸς ἀνθρώπους → and having instructed them to bring their blows against the head, seeing that the harm to humans ... (Josephus, Antiquities of the Jews 1.50)
English (LSJ)
A v. πείθω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπέπιθμεν: Ἐπικ. συγκεκομμένον ἀντὶ τοῦ ἐπεποίθαμεν, ἐπεποίθει, ἴδε πείθω.
English (Autenrieth)
see πείθω.
Greek Monotonic
ἐπέπιθμεν: Επικ. αντί ἐπεποίθαμεν, πληθ. παρακ. του πείθω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπέπιθμεν: эп. 1 л. pl. ppf. к ἐπιπείθω (см. ἐπιπείθομαι).
