μείον
From LSJ
χωρίον ἔνθα οὐ προσβατὸν θανάτῳ → a spot where it is not accessible to death, a place where was no point accessible by death, a place where death was forbidden to set foot
Greek Monolingual
(I)
το (ΑM μεῑον, -ονος)
βλ. μείων.
(II)
μεῑον, -ου, τὸ (Α)
το πρόβατο το οποίο προσφερόταν κατά την τρίτη ημέρα της εορτής τών Απατουρίων, που τελούνταν στην αρχαία Αθήνα, από πατέρα ως θυσία μαζί και δώρο για την εγγραφή του γιου του στους καταλόγους τών φρατόρων («τὸ ἱερὸν τὸ ὑπὲρ τῶν εἰς τοὺς φράτορας εἰσαγομένων παίδων», Πολύδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. του ουδ. μεῖον του συγκρ. μείων, κατά τα ουδ. σε -ον, -ου].
(III)
μεῑον, τὸ (Α)
βλ. μήον.
