δολιεύομαι
ὁκόταν οὖν ταῦτα πληρωθέωσιν, ἐμωρώθη ἡ καρδίη· εἶτα ἐκ τῆς μωρώσιος νάρκη· εἶτ' ἐκ τῆς νάρκης παράνοια ἔλαβεν → now when these parts are filled, the heart becomes stupefied, then from the stupefaction numb, and finally from the numbness these women become deranged
English (LSJ)
A deal treacherously, Aq., Sm.Ge.37.18. 2 λόγος δεδολιευμένος a sophism, S.E.P.2.229.
Spanish (DGE)
• Morfología: [act., Sch.Opp.H.1.312]
1 actuar dolosamente, con engaños gener. de pers. δολιευομένων τῶν οἰκούντων αὐτήν actuando engañosamente sus habitantes Origenes M.12.1475D, ἐστὶν ... δολιευόμενος ἐπὶ τῷ κακὸν ποιῆσαι Didym.in Ps.198.3, cf. 268.5, Didasc.Patr.129, Epiph.Const.Haer.59.7.2, πρῶτος ... ὁ Κάϊν ἐδολιεύσατο Ps.Caes.214.26, glos. a καπηλεύω Sch.A.Th.545l
•de anim. δολιεύει γὰρ τῷ ἁλιεῖ la sepia, Sch.Opp.l.c.
•confabularse los hermanos de José para matarlo, Aq., Sm.Ge.37.18.
2 de argumentos, en perf. ser engañoso σόφισμα ... λόγον πιθανὸν καὶ δεδολιευμένον S.E.P.2.229.
German (Pape)
[Seite 654] hinterlistig bandeln, LXX.; λόγος δεδολιευμένος, listige, verfängliche Rede, Sext. Emp. pyrrh. 2, 229.
Greek (Liddell-Scott)
δολιεύομαι: ἀποθ., δολίως φέρομαι, λόγος δεδολιευμένος, σόφισμα, Σέξτ. Ἐμπ. ΙΙ. 2. 229.
Greek Monolingual
(AM δολιεύομαι)
φέρνομαι δόλια, με πανουργία
αρχ.
βλάπτω κάποιον με δόλο.
Russian (Dvoretsky)
δολιεύομαι: поступать коварно, хитрить (λόγος δεδολιευμένος σόφισμά ἐστιν Sext.).
