βελτιόω
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
English (LSJ)
improue, Ph.1.202, al., Stud.Pal.1.7 ii 20 (v A. D.), etc.:—Pass., Ph.1.169, al., Plu.2.85c, SIG888.5 (Thrace, iii A. D.), Antyll. ap. Orib.10.23.18, etc.; οὔτε βελτιοῦσι τὴν αἰτίαν τῶν παθῶν give no better reason for, Posidon. ap. Gal.5.469.
Spanish (DGE)
1 mejorar οὔτε ... βελτιοῦσι τὴν αἰτίαν τῶν παθῶν no dan mejor razón de los afectos Posidon.187, moralmente τὰ ἐπιτηδεύματα ὑμῶν Aq.Ie.35.15 (var.), cf. Ph.1.202
•abs. hacer mejoras en fórmulas de compra y alquiler de viviendas δεσποτείαν δέδωκα καὶ διοικεῖν καὶ οἰκονομεῖν καὶ βελτιοῦν Stud.Pal.1.p.7.2.20 (V d.C.), cf. PLond.1044.2 (V d.C.), SB 11578.9 (V d.C.), PMasp.97re.36, PPar.21bis.17 (ambos biz.)
•en v. pas. βελτιοῦται γὰρ ὑπὸ τοῦ χαλκοῦ τὰ ὀφθαλμικά Antyll. en Orib.10.23.18, cf. IGBulg.4.2236.13 (III d.C.), moralmente, Origenes Io.10.19.
2 en v. med. hacerse mejor, perfeccionarse ἐὰν δὲ βελτιούμενος ἀεὶ πρὸς τέλος ἀφίκῃ Ph.1.169, cf. Ep.Diog.6.9, c. ac. de rel. ἀνὴρ βελτιούμενος τὸ ἦθος Plu.2.85c.
German (Pape)
[Seite 442] verbessern, Arist. plant. u. Sp.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
f. βελτιώσω;
améliorer.
Étymologie: βελτίων.
Greek (Liddell-Scott)
βελτιόω: βελτιώνω, καλλιτερεύω· ἀναφερόμενον ἐκ τοῦ Φίλωνος· - ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐν τῷ παθ., Ἀριστ. Φυτ. 1. 7, 3, Πλούτ. 2.85C (ἔνθα ἴδε Wytt.).
