Chaldaei

Latin > English (Lewis & Short)

Chaldaei: ōrum, m., = Χαλδαῖοι,
I the Chaldœans, a people of Assyria, distinguished, in an early age, for their knowledge of astronomy and astrology.
   A Of the nation or people, Plin. 6, 28, 32, § 105; Mel. 3, 8, 5.—
   B In gen., soothsayers, astrologers, Cic. Div. 1, 1, 2; 2, 42, 87 sq.; Val. Max. 3, 1, 2; Gell. 14, 1, 1 sqq.; sing.: Chaldaeus, a soothsayer, Cato, R. R. 5, 4; gen. plur. Chaldaeūm, Lucr. 5, 726.—
II Hence,
   A Chaldaeus, a, um, adj., Chaldœan: regnum, Luc. 8, 226.—
   2    Esp., of or belonging to the soothsayers: secta, Plin. 18, 25, 57, § 211: grex, Juv. 10, 94.—
   B Chal-dăĭcus, a, um, adj., the same: genus praedicendi, Cic. Div. 2, 42, 88: rationes, id. ib. 2, 47, 98: gentes, Plin. 6, 26, 30, § 121.

Wikipedia EN

Unlike the East Semitic Akkadian-speaking Akkadians, Assyrians and Babylonians, whose ancestors had been established in Mesopotamia since at least the 30th century BCE, the Chaldeans were not a native Mesopotamian people, but were late 10th or early 9th century BCE West Semitic Levantine migrants to the southeastern corner of the region, who had played no part in the previous 3,000 years or so of Sumero-Akkadian and Assyro-Babylonian Mesopotamian civilization and history.

The ancient Chaldeans seem to have migrated into Mesopotamia sometime between c. 940–860 BCE, a century or so after other new Semitic arrivals, the Arameans and the Suteans, appeared in Babylonia, c. 1100 BCE. They first appear in written record in the annals of the Assyrian king Shalmaneser III during the 850s BCE. This was a period of weakness in Babylonia, and its ineffectual native kings were unable to prevent new waves of semi-nomadic foreign peoples from invading and settling in the land.

Though belonging to the same West Semitic speaking ethnic group and migrating from the same Levantine regions as the earlier arriving Aramaeans, they are to be differentiated; the Assyrian king Sennacherib, for example, carefully distinguishes them in his inscriptions.

The Chaldeans were able to keep their identity despite the dominant Assyro-Babylonian culture although some were not able to, as was the case for the earlier Amorites, Kassites and Suteans before them[citation needed] by the time Babylon fell in 539 BCE.

In the Hebrew Bible, the prophet Abraham is stated to have originally come from "Ur of the Chaldees" (Ur Kaśdim).

Wikipedia EL

Οι Χαλδαίοι ήταν αρχαίος λαός συγγενικός με τους Αραμαίους που όπως κι εκείνοι εξαπλώθηκαν κυρίως στη νότια Μεσοποταμία γύρω από τη Βαβυλώνα την πόλη η οποία στάθηκε το επίκεντρο της δραστηριότητας τους. Έκαναν την εμφάνιση τους στα νότια της Μεσοποταμίας στην συμβολή των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη κοντά στον Περσικό κόλπο στις αρχές της 1ης χιλιετίας π.Χ. σαν νομάδες μαζί με άλλους συγγενείς Σημιτικούς λαούς όπως οι Αραμαίοι, σύντομα εγκαταστάθηκαν νότια από τη Βαβυλώνα αποκτώντας τον έλεγχο της πόλης. Πρώτη μεγάλη δυναστεία Χαλδαίων θεωρείται η όγδοη βασιλική δυναστεία της Βαβυλώνας τον 8ο αιώνα π.Χ. που έκανε τις πρώτες σοβαρές αστρολογικές παρατηρήσεις πάνω στις οποίες βασίστηκε η αστρολογία ακόμα και τα νεώτερα χρόνια είναι γνωστό το έντονο ενδιαφέρον των Χαλδαίων από την αρχή της ιστορίας τους για την συγκεκριμένη επιστήμη. Ο σημαντικότερος βασιλιάς αυτής της δυναστείας ήταν ο Ναβονάσσαρος θεωρείται κατά πολλούς σαν ο πατέρας της αστρολογίας, κωδικοποίησε σε ένα μεγάλο έργο όλες τις αστρολογικές μελέτες που έγιναν την εποχή των προηγούμενων βασιλέων της ίδιας δυναστείας. Στην διάρκεια της Ασσυριακής κατοχής πολλοί Χαλδαίοι αξιωματούχοι κατόρθωσαν να αποκτήσουν τον έλεγχο τις Βαβυλώνας με συχνές επαναστάσεις και να ανακηρύσσονται ανεξάρτητοι βασιλείς φέροντας σε πολύ δύσκολη θέση τους Ασσύριους βασιλείς χαρακτηριστικότερη είναι η περίπτωση του Μερωδάχ Βαλαδάν Μετά από μια μακροχρόνια διαμάχη με την Ασσυρία τελικά η δυναστεία των Χαλδαίων εγκαταστάθηκε εκεί το 626 π.Χ., ο Χαλδαίος στρατηγός Ναβοπολάσσαρ κατόρθωσε όχι μόνο να αποτινάξει τον Ασσυριακό ζυγό μετά τον θάνατο του Σαρδανάπαλου αλλά και να διαλύσει ολόκληρη την Ασσυριακή αυτοκρατορία με μεγάλη ευκολία. Ο γιος του Ναβουχοδονόσωρ θεωρείται ένας από τους ενδοξότερους βασιλείς της ιστορίας είναι κεντρικό πρόσωπο εκτός από τις ιστορικές πηγές και στην Βίβλο, με τον Ναβουχοδονόσορα η Χαλδαίικη αυτοκρατορία της Βαβυλώνας έφτασε στο αποκορύφωμα της, είχε γίνει κυρίαρχος σε ολόκληρη την Ασία.

Οι Χαλδαίοι ήταν πολυθεϊστές. Ανώτατη τριάδα του Χαλδαϊκού πανθέου ήταν ο Άνου, ο Ενλίλ (που απαντώνται και στη Σουμεριακή μυθολογία) καθώς και ο Ένκι θεός των υδάτων για τους Σουμερίους, μετά την εγκατάσταση τους στην Βαβυλώνα έγιναν φανατικοί υποστηρικτές του εθνικού θεού της πόλης Μαρδούκ ο οποίος ήταν γιος του Ένκι.

Wikipedia DE

Die Chaldäer (auch: Kaldäer) waren ein semitisches Volk in Südmesopotamien im 1. Jahrtausend v. Chr. Unabhängig davon existierte ein gleichnamiges Volk an den Ufern des Vansees in Ostanatolien. Diese Chaldaoi und die Chaldäer wurden in den antiken Quellen immer wieder verwechselt, da das Volk von Urartu den Gott Chaldi verehrte. Die Geschichte beider Völker verlief aber völlig unabhängig voneinander.