δεκάσημος
From LSJ
τὸ δ' ἐξαίφνης τὸ ἐν ἀναισθήτῳ χρόνῳ διὰ μικρότητα ἐκστάν → suddenly refers to what has departed from its former condition in a time imperceptible because of its smallness
English (LSJ)
[κᾰ], ον, of ten time-units in Music, Aristid.Quint.1.14.
Spanish (DGE)
-ον
1 mús. de diez tiempos de secuencias rítmicas, Aristid.Quint.39.12.
2 prosod. que consta de diez moras Mar.Vict.49.14.
German (Pape)
[Seite 542] zehn Zeitmoren habend, Arist. Quint.
Greek Monolingual
ο (Α δεκάσημος, -ον)
στίχος ή ρυθμός αποτελούμενος από δέκα βραχείς χρόνους.
Russian (Dvoretsky)
δεκάσημος: стих. состоящий из десяти мор (ритмических единиц).