φοιβαίνω
From LSJ
μισῶ σοφιστὴν ὅστις οὐχ αὑτῷ σοφός → I hate the sage who recks not his own rede, I hate the sage who is not wise for himself, I hate the wise man who is not wise on his own
English (LSJ)
A clean, Hsch.; φοιβανάτω (aor. imper.) δέ τις ἀσάμινθον Anon. ap. EM797.7.
2 = φοιβάζω 1.1, Hsch.
German (Pape)
[Seite 1295] = Vorigem, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
φοιβαίνω: «φοιβᾶναι· λαμπρῦναι, μαντεύσασθαι, κοσμῆσαι, καθᾶραι, ἁγνίσαι, καὶ φοιβάσαι ὁμοίως» Ἡσύχ.· «φοιβᾶναι, τὸ καθᾶραι, ὡς τὸ φοιβανάτω δέ τις ἀσάμινθον» Ἐτυμ. Μέγ. 797, 6.
Greek Monolingual
Α [[φοῑβος / Φοῑβος]]
1. (κατά τον Ησύχ. και το Μέγα Ετυμολογικόν) καθαίρω, εξαγνίζω
2. προφητεύω, φοιβάζω.
