θλάω
πλέων επί οίνοπα πόντον επ' αλλοθρόους ανθρώπους → while sailing over the wine-dark sea to men of strange speech
English (LSJ)
imper.
A θλῆ Herod. (v. infr.); inf. θλᾶν Gal.UP13.8; part. θλῶσα ib.13.3: 3sg. impf. ἔθλα (συγκατ-) Machoap.Ath.8.348f: fut. θλάσω [ᾰ] (ἐν-) Hp.Int.44: aor. ἔθλᾰσα, Ep. θλάσσα (v. infr.):—Pass., fut. θλασθήσομαι Gal.UP12.15: aor. ἐθλάσθην Hp.Ulc.6: pf. τέθλασμαι (συν-) Alex.270, Ph.1.609, Theoc.22.45:—crush, bruise, θλάσσε δέ οἱ κοτύλην Il.5.307; ὀστέα δ' εἴσω ἔθλασεν Od.18.97; οὔτ' ἔρρηξε βαλὼν οὔτ' ἔθλασε Hes.Sc.140; [φωνὴν] ὥσπερ θλῶσαν [τὴν ἀκοήν] S.E.M.6.40: sens. obsc., αὐτὸς τὰ σαυτοῦ θλῆ Herod.2.83:—Pass., Arist.Pr.890a3, Herod.3.44; τεθλασμένος οὔατα πυγμαῖς Theoc. l.c.; ῥάβδος -μένη LXX 4 Ki.18.21. 2 overload(?), τὰς ἅλως PFay.112.20 (i A.D.). 3 metaph., oppress, LXXJd.10.8,al. (Cf. φλάω.)
