κλεῖθρον
μηδὲν κοτυλίζειν, ἀλλὰ καταπάττειν χύδην → not to sell by the cupful, but to dole out indiscriminately | not to sell by retail but wholesale
English (LSJ)
Ion. κλήϊθρον, Att. κλῇθρον, Dor. κλᾷθρον (v.infr.), τό, κλείω A)
A bar for closing a door, in pl., κλῄθρων λυθέντων A.Th.396; διοίγειν κλῇθρα S.OT1287, cf. 1294; κλῇθρα πύλης, δόμων, Id.Ant.1186, E.HF1029 (lyr.); κλῇθρα χαλάσθω Ar.V.1484; κλῄθροισι τὰ προπύλαια πακτοῦν Id.Lys.264; διακόπτοντες ταῖς ἀξίναις τὰ κλεῖθρα X.An.7.1.17; σιδηρᾶ κ. Pl.Ax.371b; sg., ἀμφιδέαι . . ἀπὸ κλείθρου IG22.1627.319. 2 boom of a harbour, τοῦ λιμένος τὸ κ. Aen.Tact.11.3: usu. in pl., τὰ στόματα τῶν λιμένων φράττειν τοῖς κ. Ph.Bel.94.42, cf. D.S.18.64; τὰ κ. τοῦ Πειραιέως Ath.12.535d. 3 ἐπὶ θάμνοις καὶ κλείθροις fences, railings, Gal.12.296. II = κλειθρία, μεγάροιο διὰ κλήϊθρον ἔδυνεν h.Merc.146. 2 metaph., οἱ τὰ κ. ἔχοντες (sc. τῆς Πελοποννήσου), of the Corinthians, Str.8.6.20, cf. 9.4.15. 3 entrance of the windpipe, Hp.Morb.2.28. 4 as place-name, ἐν τοῖς Κλᾴθροις in the Narrows, Mnemos.42.332 (Argos).