εὐμαρής

English (LSJ)

ές,

   A easy, convenient, most commonly of things, εὐμάρεα προλέξαις Alc.Supp.22.7; εὐ. χείρωμα an easy prey, A.Ag. 1326; δυστυχούντων γ' εὐμαρὴς ἀπαλλαγή Id.Supp.339; ἔνθεσις Pherecr.108.6: Comp., Ph.1.19, Ascl.Tact.7.3; εὔμαρές [ἐστι] c.inf., 'tis easy, Sapph.Supp.5.5, Thgn.845, Simon.125.5, Pi.P.3.115, N.3.21, E.Alc.492; so ἐν εὐμαρεῖ [ἐστι] Id.IA969, Hel.1227, Fr. 382.10; [Ἡράκλειαν] ἐξ εὐμαροῦς ἔλαβεν Phleg.Mir.3.    b easy to obtain, abundant, cheap, σῖτος IG12 (5).714.15 (Andros, iv B.C., Comp.).    2 rarely of persons, bringing ease, χρόνος γὰρ εὐ. θεός S.El.179 (lyr.); gentle, Aret.SD1.6: Comp. -έστερος more 'in touch', Hp.Decent.13.    II Adv. -ρῶς, poet.-ρέως, easily, readily, πείθομαι B.5.195, cf. A.Fr.366, Pl.Criti.113e, Lg.706b, Luc.Am.53, Sor.1.33, etc.; τλήσεται εὐ. AP5.245 (Paul. Sil.): Comp. -έστερον Trag.Adesp.383, Hdn.8.7.6: Sup. -έστατα Ph.2.419; εὐμαρέως τοι χρῆμα θεοὶ δόσαν οὔτε τι δειλὸν οὔτ' ἀγαθόν Thgn.463. (From μάρη = χείρ (cf. εὐχερής) Sch.Il.15.137.) [ᾰ, for καταφαγῆμεν εὐμᾰρέα shd. be read in Epich.42.]