θυώδης

English (LSJ)

ες, (θύος, ὄδ-ωδα, cf. εὐώδης, δυσώδης)

   A smelling of incense, fragrant, εἵματα . . θυώδεα Od.5.264; θαλάμοιο θυώδεος 4.121; βωμός h.Ap.87; νηός h.Ven.59; ναοί Theoc.17.123; Οὔλυμπος h.Merc.322; λίβανος Emp.128.6; καπνός E.Andr.1026 (lyr.): Comp. -έστερος, τέρμινθος Thphr.HP3.15.3.    II (θύον 1) belonging to the tree θύον, ib. 5.4.2.