κτῆσις

English (LSJ)

εως, ἡ, (κτάομαι)

   A acquisition (opp. ἀπόλαυσις, Arist.Rh. 1410a6), κ. τινὸς ποιεῖσθαι Th.1.8, 13; ἡ φιλοσοφία κ. ἐπιστήμης Pl. Euthd.288d; ῥᾳδίαν ἔχει <τὴν> κτῆσιν Alcid.Soph.5; κατ' ἔργου κτῆσιν according to success in the work, S.Tr.230.    II (from pf.) possession, λέχους, πλούτου, etc., ib.162, El.960, etc.; κ. ἔχειν τῶν μετάλλων ἐργασίας Th.4.105; ἡ τῶν χρημάτων κ. Pl.R.331b; διὰ τὴν τῶν υἱέων κ. on account of your having sons, Id.Ap.20b; ἱματίων Id.Phd.64d; φέροντας . . ἀγαθοῦ κτῆσιν οὐδενός D.18.308; κ. ἐκ δεσπότου καὶ δούλου [συνέστηκεν] Arist.Pol.1277a8; holding, opp. χρῆσις ('using'), Id.EN1098b32; ownership, opp. χρῆσις ('usufruct'), POxy.237 viii 35, al.; τὰς κτήσεις βεβαίας εἶμεν IG42(1).76.25 (Epid., ii B.C.).    2 as collective, = κτήματα, possessions, property, διὰ κτῆσιν δατέοντο Il.5.158; κ. ὄπασσεν Od.14.62; πατρῴα κ. S.El.1290; μετρίης κτήσιος ἐπιμέλεσθαι Democr.285; ἡ ἰδία κ. POxy.237 viii 32 (i A.D.): in pl., Hdt.4.114, etc.; ἀρετῆς βέβαιαι . . αἱ κ. μόναι S.Fr.194; esp. lands, farms, D.H.8.19, D.S.14.29, etc.: also in sg., farm, estate, PFlor. 155.6 (iii A.D.).