γοάω
Μεταλαμβάνει ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ (Ὄνομα) Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν αἰώνιον. Ἀμήν. → The servant of God (Name) partakes of the Body and Blood of Christ for the remission of sins and life eternal.
English (LSJ)
A γοάει Mosch.3.88, -άουσι A.R.3.995, γοόωσι Q.S.2.648: Dor. 3pl. -άοντι Mosch.3.24; opt. γοάοιμεν Il.24.664; γοάοιεν Od. 24 190; Ep. inf. γοήμεναι Il.14.502; part. γοόων, -όωσα 6.373, etc.: Ep. impf. γόων Od.10.567 (γόον Il.6.500 may be aor.), Ion. γοάασκεν Od.8.92: Ep. fut. γοήσομαι Il.21.124, later γοήσω AP7.638 (Crin.), Nonn.D.2.137: aor. 1 ἐγόησα IG12(7).445 (Amorgos), AP7.599 (Jul.), 611 (Eutolm.):—Med., Trag. (v. infr.) and once in Prose, X.Cyr.4.6.9:—Pass., v. infr.:—groan, weep, Od.8.92, etc.: c. acc., bewail, Il.16.857, etc.; ὑπέρ τινος Mosch.4.83:—Med. (never in Hom. exc. in fut.), γοᾶσθε A.Pers.1072, cf. Ch.632; ὀδύρματα τὴν Ἡράκλειον ἔξοδον γοωμένην S.Tr.51; ἀμφί νιν γοώμενος ib.937:— Pass., γοᾶται A.Ch.632; μακρὰ γοηθείς AP7.371 (Crin.).
German (Pape)
[Seite 499] wehklagen, jammern; τινά, beklagen, bejammern; Hom. oft, z. B. infin. γοήμεναι Iliad. 14, 502, opt. γοάοιμεν 24, 664, γοάοιεν Odyss. 24, 190, particip. γοῶντες Iliad. 18, 315, γοόωντας Odyss. 10, 209, γοόωσα Iliad. 16, 857, γοόων Odyss. 11, 196 var. lect. ποθέων, s. Scholl., imperf. γόων Odyss. 10, 567, imperf. oder aorist. 2 γόον Iliad. 6, 500, γοάασκεν Odyss. 8, 92, fut. γοήσεται Iliad. 21, 124. 22, 353. – Sp. D. – Med., Tragg., z. B. Aesch. Pers. 1072 Soph. Tr. 51 Eur. Troad. 289; in Prosa Xen. Cyr. 4, 6, 9 γοωμένη. – Pass. γοηθείς Crinag. 43 (VII, 371), beklagt; so auch γοᾶται Aesch. Ch. 623.
