διατάσσω

English (LSJ)

Att. διατάττω, pf.

   A διατέτᾰχα BGU1151.6 (i B. C.), prob. in OGI326.27 (Teos):—appoint or ordain severally, dispose, εὖ δὲ ἕκαστα ἀθανάτοις διέταξε Hes.Th.74; ἀνθρώποισι νόμον δ. Id.Op.276; appoint to separate offices, δ. τοὺς μὲν οἰκίας οἰκοδομέειν, τοὺς δὲ δορυφόρους εἶναι Hdt.1.114; δ. τι εἶναι Pl.Ti.45b; τίνας εἶναι χρεὼν τῶν ἐπιστημῶν . . ἡ πολιτικὴ δ. Arist.EN1094b1: abs., make arrangements, πρὸς τὸ συμπῖπτον ἀεὶ δ. X.Cyr.8.5.16:—Med., arrange for oneself, classify, Pl.Phdr.271b; τινὶ περί τινος Plb.5.21.1; undertake, pledge oneself, πρός τινα c. fut. inf., ib.14.11; also in act. sense, περὶ θυσιῶν OGI331.53(Pergam.):—Pass., to be appointed, constituted, Pl.Lg.932a; παρὰ τὰ -τεταγμένα contrary to orders, BGU1022.17 (ii A. D.): c. inf., v.l. in Hdt.1.110: c. acc., δ. γῆν to be appointed to cultivate, POxy.899.22 (200 A. D.).    2 esp. draw up an army, set in array, Hdt.6.107, Th.4.103; διέταξε χωρὶς ἑκάστους εἶναι Hdt.1.103:—Med., διαταξάμενοι posting themselves in battle-order, Ar.V. 360, Th.8.104, X.HG7.1.20:—pf. Pass., διατετάχθαι to be in battleorder, Hdt.7.178, Th.4.31; διετέτακτο Hdt.6.112 (but in med. sense, J.AJ12.5.4).    II Med., make teslamentary dispositions, περί τινος Plu.2.1129a; order by will, c. inf., AP11.133 (Lucill.); bequeath, BGU1151.6 (i B. C.):—Pass., to be bequeathed, PFay.97.13 (i A. D.).

German (Pape)

[Seite 605] att. διατάττω, anordnen, festsetzen, νόμον, Hes. O. 274; Theogn. 74; πάντα ταῦτα ἔμμετρα δεῖ τὸν νόμον διατάττειν Plat. Legg. V, 746 e, u. öfter; τὰ κατὰ τὴν Ἰβηρίαν Pol. 11, 33; φόροι διαταχθέντες, bestimmte Steuern, 3, 33, 6; bes. = in Reihe u. Glied, in Schlachtordnung stellen, Her. 6, 112. 117; στρατόν 7, 81; Xen. Cyr. 8, 5, 15 u. sonst; dah. pass., in Reihe u. Glied gestellt werden, oft bei Histor.; διατέταγμαι ἐπορᾶν, ich bin beordert worden, Her. 1, 100; auch διατετάχθαι, an verschiedenen Orten aufgestellt sein, 7, 124. 8, 34. – Sp. oft absolut, τοῖς μαθηταῖς Matth. 11, 1. – Med., sich in Schlachtordnung stellen, Ar. Vesp. 360; Xen. öfter; durch ein Testament verfügen, Plut.; vgl. Lucill. 77 (XI, 133). Auch = act., an seinen Ort stellen, Plat. Phaedr. 271 b.