πανοπλία

English (LSJ)

Ion. -ιη, ἡ,

   A suit of armour of a ὁπλίτης, i.e. shield, helmet, breast plate, greaves, sword, and lance, IG12.45.11 (prob.), Th.3.114, Isoc.16.29, SIG421.39 (Thermae, iii B. C.), etc.; γυναῖκα σκευάσαντες πανοπλίῃ Hdt.1.60; πανοπλίᾳ παντελεῖ κοσμηθεῖσα Pl.Lg. 796c; κοσμήσαντες π. Ἑλληνικῇ Hdt.4.180; πανοπλίαν ἕστηκ' ἔχουσα Ar.Av.830; π. ἔχων βαδίζεις Id.Pl.951: in pl., π. ἐπάργυροι καὶ κατάχρυσοι Onos.1.20: metaph., ἐνδύσασθε τὴν π. τοῦ θεοῦ Ep.Eph.6.11.

German (Pape)

[Seite 461] ἡ, die ganze, volle Rüstung der Schwerbewaffneten, Schild, Helm, Brustpanzer, Beinschienen, Schwert u. Lanze, die schwere Rüstung; Ar. Av. 434; πανοπλίαν λαβεῖν, Isocr. 16, 29; πανοπλίαι, Thuc. 3, 114; Pol. 3, 62, 5; bes. πανοπλίῃ σκευάζειν, Her. 1, 60; Ar. Plut. 951; πανοπλίᾳ κοσμηθεῖσα, Plat. Legg. VII, 796 b, vgl. Menex. 249 a.