ἐμπροίκιος
From LSJ
Menander, Monostichoi, 501
English (LSJ)
ον, (προίξ)
A given by way of dower, ἐ. δοθῆναι, δεδόσθαι, App.Mith.75, BC1.10; δισμύρια τάλαντα ἐ. Anon.Hist. in Rev.Ét.Gr. 5.321:—also ἔμ-ροικος, ον, Gloss.
German (Pape)
[Seite 817] zur Mitgift gehörig; τὸ ἐμπροίκιον, App. Civ. 1, 10 Mthr. 75.