γαλέη

English (LSJ)

contr. γαλῆ, ῆς, ἡ, a name given to various animals of the

   A weasel kind, weasel, marten, polecat or foumart, Batr.9, al., Ar.Ach. 255, Pl.693, Arist.HA609a17, al.; εἰ διᾴξειεν γαλῆ (a bad omen) Ar.Ec.792, cf. Thphr.Char.16.3: prov., θύρα δι' ἧς γαλῆ . . οὐκ εἰσέρχεται Apollod. Car.6.    2 γ. ἀγρία wild ferret (found in Africa and Spain, Hdt.4.192), Arist.HA580b26, Ruf.Fr.79, Str.3.2.6; γ. Ταρτησσία Hdt. l.c., Diogenian.3.71.    3 γ. ἐνοικίδιος tame weasel, Plu.2.446c; γ. κατοικίδιος Philum.Ven.33.1, Dsc.2.25.    4 prov., γαλῆν ἔχεις, of bad luck, Diogenian.3.84; γαλῇ χιτώνιον κροκωτόν, of 'pearls before swine', Stratt.71, Zen.2.93; γαλῇ στέαρ, = βατράχῳ ὕδωρ (q. v.), Diogenian.3.83.    II a small fish, distd. from γαλεός by Ael.NA15.11. (From γαλεyᾱ, Adj. from *γαλις, cf. Skt. girikā 'mouse', Lat.glīs.)

German (Pape)

[Seite 471] ἡ, zsgzgn γαλῆ, 1) Wiesel, Marder, Batrachom. 9; Her. 4, 192; öfter bei Ar., z. B. Ach. 243 Ran. 304; βδέουσα δριμύτερον γαλῆς Pl. 693, an γ. βδέουσα, Stinkmarder, erinnernd; γαλῆ ἀργία od. Λιβυκή, das Frettchen. – Sp. = Katze. – 2) ein Meerfisch, von γαλεός nach Ael. H. A. 15, 11 verschieden.